مباحث دین شناسی

در تتمۀ بحث از آیۀ لیلة المبیت که در آن خداوند تابلویی عظیم از شخصیتی ویژه توصیف فرموده است، در آخر آیه فرمود خداوند رؤوف به عباد است. ربطش با صدر آیه این شد که این وجودات، سبب رأفت و رحمت خداوند بر تمام بندگان هستند، اعم از مؤمن، منافق، کافر و ضعیف الایمان؛ و بلکه بالاتر، «عبد» در اینجا جمع است و «الـ» گرفته، که اصطلاحاً افادۀ عموم می‌کند، یعنی تمام بندگان خداوند. و در فرهنگ قرآن، تمام بندگان خداوند یعنی تمام مخلوقات

مجالس حضرت اباعبدالله و مجالس اهل¬بیت مجالسی است که اگر بابت آن خون داده شود می¬ارزد؛ چون یک محفل آن، انسان را متحول می¬کند، چه انسان بداند و چه نداند. قیمت آن قیمت تفاوت فاصلۀ بین سقوط و نجات است؛ چقدر می¬ارزد؟! بین ابدیتی در جوار حق و یا ابدیتی در بُعد از حق؛ به همان مقدار که قرب حاصل می‌کند، قربی است ضرب در ابدیت، ضرب در بی¬نهایت، ولو یک درجه قرب حاصل شود نه بیشتر، همین یک درجه ضرب در بی¬نهایت می¬شود؛